Maciej Raś

Jak powstają złożone działania z narzędziami? Narzędzia złożone i transformacje motoryczno-mechaniczne

Lewy dolny płacik ciemieniowy kojarzony jest z wysokopoziomowymi mechanizmami kontroli praksji. Można by zatem oczekiwać, że będzie pełnić istotną rolę w przetwarzaniu złożonych transformacji motoryczno-mechanicznych. Jak jednak pokazały wyniki przeprowadzonego przez nas badania neuroobrazowego, korzystanie ze złożonych narzędzi, tj. takich, które wiążą się z koniecznością bardziej wyrafinowanego przełożenia ruchu palców na ruch funkcjonalnych części narzędzia, angażuje przede wszystkim prawy dolny płacik ciemieniowy oraz obustronnie tylno-przyśrodkową, i lewostronnie również przednią, część bruzdy śródciemieniowej. Tę różnicują narzędzia proste i złożone aktywność mózgu zarejestrowaliśmy podczas fazy, w której badani wykonywali funkcjonalny chwyt i programowali przyszłe użycie narzędzi. Chociaż bardziej pogłębione analizy, ograniczone do samego tylko dolnego płacika cieminiowego czy wykorzystujące modelowanie baysowskie, ujawniły również udział lewego dolnego płacika ciemieniowego, nasze wyniki pokazują, że efektywna kontrola palców podczas posługiwania się narzędziami złożonymi wymaga udziału prawego dolnego płacika ciemieniowego. Wynikające z tego transformacje motoryczno-mechaniczne obejmują zmianę ram odniesienia ze zorientowanych na działającej ręce na zorientowane na celu, co jest niezbędne dla efektywnej interakcji z otoczeniem.

Design a site like this with WordPress.com
Rozpocznij